Ένα γράμμα που δεν έστειλα ποτέ !!

Τα βήματα μου με έβγαλαν στο δρόμο σου ..είναι νύχτα και όλα είναι βρεγμένα από τη βροχή ....
οι τελευταίες σταγόνες μπερδεύονται με τα δάκρυα μου..
Τρέχω και τα φώτα παγώνουν το βηματισμό μου στον αέρα ....
Ανοίγουν παράθυρα και οι κουρτίνες κουνιούνται από τον αέρα που αρχίζει να δυναμώνει...Κάποιος με είδε να σε ψάχνω και αλλού...και εκεί είχε βρέξει...
Δεν ξέρω τίποτα ....Θυμώνω ....βλέπουμε την ίδια ανατολή αλλά δεν ξυπνάμε πια μαζί ,η κούπα μου είναι άδεια ....ούτε σήμερα μου έβαλες καφέ .....ακόμα μια νύχτα που θα ξαπλώσω ξεσκέπαστη.
Δεν μπορώ ούτε να ξυπνήσω ούτε να κοιμηθώ..
Δεν μπορούσα ...έφυγα ..
Είμαστε σε άλλη ώρα ζώνης..όταν εσύ κοιμάσαι εγώ ξυπνάω....
Δεν έτρεξες ακόμα να με αναζητήσεις ..Σε αγαπώ αν και πολλές φορές σε μίσησα..
Άφησα τον έρωτα μου για να ζήσεις εσύ τον δικό σου..
Ο έρωτας σου ήμουν εγώ ...έμοιαζες χαμένος μακριά μου...Έπνιξα τον δικό μου έρωτα ..είπα ότι δεν αξίζει ...και ας σπαρταρούσα σε κάθε βλέμμα του....Με πρόδωσες μου είπε ...δεν λύγισα και ας ήμουν έτοιμη να ακολουθήσω τη φωνή του...
Οι δυο μας τώρα...Δεν με πείραξε η προδοσία σου αλλά ο έρωτας σου.....Τον πίστεψα και σε ακολούθησα στραγγαλίζοντας τον δικό μου..
Μου στέρησες την ευκαιρία να πάω και ας ήταν λάθος....
Ο άλλος βουβός τηλεθεατής της ζωής μου και εγώ να χαμογελώ σαν χαμένη....
Δεν θέλω ούτε τον δικό σου προδομένο έρωτα ,αλλά ούτε και το έρωτα που τόσο σκληρά πρόδωσα εγώ.



                                                        ΤΕΛΟΣ